Met de gids op wandeling in het Heidebos in Moerbeke, Oost-Vlaanderen

We gingen op stap in het Heidebos in Moerbeke, Oost-Vlaanderen.
Hieronder vind je het verslag van dit verrassend bezoek aan een mooi stukje natuur, onder leiding van een ervaren en enthousiaste gids.

​Marc Mertens, de Natuurpuntgids van dienst, begint zijn inleiding en op de achtergrond kijkt een jonge vos nieuwsgiering naar ons groepje van 15 wandelaars.
Een veelbelovend begin van een trip doorheen het grote mooie natuurgebied van Heidebos op een grijze zaterdagochtend in september!

De 'corridor' in het Heidebos

Het Heidebos is een natuurgebied in het noorden van Oost-Vlaanderen en ligt verdeeld tussen Moerbeke-Waas en Wachtebeke. Het werd opgericht in 1996 en omvat ondertussen zowat 260 hectare. In 2001 werd het Heidebos erkend als Europees Habitatrichtlijngebied.

Heide en bos typeren vandaag de uitzichten van het gebied. Om de heide extra kansen te bieden, werd tientallen jaren geleden een centraal gelegen terrein geplagd en voorbereid.  De jaren daarna zijn stapsgewijs nog meer gronden op dezelfde manier geselecteerd om zo in een slingerbeweging doorheen heel Heidebos een corridor te creëren. Het licht dringt goed door zodat insecten en dieren makkelijker een grote afstand overbruggen. Dit geeft kansen aan o.a. de levendbarende hagedis.

Struikheide in het natuurgebied Heidebos

De gids toonde ons ook de plaats waar de nachtzwaluw kan gespot worden. Interessant voor op een vrije avond.  Tijdens de wandeling hoorden we een diversiteit aan spechten: de kleine bonte specht, de zwarte specht en de groene specht.

Op de zandgronden van Heidebos zien we dat op een bepaald stuk een prachtig bremstruweel ontstaan is. Aan de andere kant van het pad groeit de voor onze regio vrij unieke bosdroogbloem.

De Galloway runderen die her en der mogen grazen waren niet te zien. Vorige zomer, tijdens de heetste weken, is er een put gegraven van 10 meter diep om aan grondwater te geraken voor deze grazers.  De zandheuvel waartoe Heidebos behoort, heeft geen kleilaag die het water langer vasthoudt.  Aan de randen, over de omheining, groeit sporkehout.  De Galloways lusten deze planten zeer graag.  Sporkehout kennen we als waardplant voor de citroenvlinder.  Een makkelijke plant die je ook in je eigen tuin zal waarderen.
​
De dode berken die we op ons pad kruisten droegen de  berkenzwam. Als deze zwam op een berk groeit, is dat een duidelijk teken dat het einde Latijn is voor deze boom.

​Ons viel ook de heksenboter op, een slijmzwam die zich kan verplaatsen. Vreemd toch.

Heksenboter, de slijmzwam die zich kan verplaatsen

De gids wees ons ook op de prachtige oude beuken.

​Een belangrijk weetje is dat deze bosbomen een dunne schors hebben, en daardoor kwetsbaar zijn voor direct zonlicht.  De takken die langsheen de stam groeien tot vlakbij de grond mogen dus niet verwijderd worden.  Het effect was zo straf: een reeks gezonde bomen die een beetje verder gevolgd werden door de ‘verbrande’ beuken.  Dit maakt indruk.

een gezonde beuk

een verbrande beuk

Kortom, een gezonde mooie interessante wandeling in Heidebos is steeds de moeite waard.

Dank je wel Marc voor de enthousiaste verhalen!

Verslaggever: Koen Neve

Graag meer over de natuur lezen door onder andere interessante wandelingen met gids? Word dan lid van Natuurpunt of bekijk hier onze agenda!